Elfde dag. Cividale
13 sep. 2016
🇮🇹
vanuit Italië
Vanmorgen hebben we onze schoongewassen spullen aan gedaan en zijn vroeg gaan fietsen. Het beloofd een zeer warme dag te worden.
De route, welke wij nu voor een gedeelte volgen splitst zich bij Tarvesio dus het is oppassen geblazen.
We raken toch een stukje van onze route af en ook de mio heeft moeite om de route op te pikken. Voor het eerst in deze vakantie maken we een flinke lus. Ik denk dat we wel 15 kilometer verkeerd zijn gereden al met al.
Het is echt bloedheet vandaag en gelukkig hebben we weer een vrij vlakke en merendeel zelfs dalende route. De klimmen die we moeten maken in deze hitte zijn echt zwaar daarentegen is het dalen dubbel fijn!
De wind is er wel maar die is als een warme föhn. We drinken liters. Ar heeft er minder last van. We fietsen een mooi stuk en zien een blauw watertje wat bijna licht gevend stukken blauw had. Terwijl we daar stonden te kijken zagen we heel veel grote roofvogels, een hele kolonie. We hebben een tijd met de verrekijker staan kijken en geprobeerd om wat foto's te maken. Het waren er honderden. Op een platte hoge rots waren er wel vijftig bij elkaar verzameld. Later lazen we dat dit een kolonie gieren waren.
De route, welke wij nu voor een gedeelte volgen splitst zich bij Tarvesio dus het is oppassen geblazen.
We raken toch een stukje van onze route af en ook de mio heeft moeite om de route op te pikken. Voor het eerst in deze vakantie maken we een flinke lus. Ik denk dat we wel 15 kilometer verkeerd zijn gereden al met al.
Het is echt bloedheet vandaag en gelukkig hebben we weer een vrij vlakke en merendeel zelfs dalende route. De klimmen die we moeten maken in deze hitte zijn echt zwaar daarentegen is het dalen dubbel fijn!
De wind is er wel maar die is als een warme föhn. We drinken liters. Ar heeft er minder last van. We fietsen een mooi stuk en zien een blauw watertje wat bijna licht gevend stukken blauw had. Terwijl we daar stonden te kijken zagen we heel veel grote roofvogels, een hele kolonie. We hebben een tijd met de verrekijker staan kijken en geprobeerd om wat foto's te maken. Het waren er honderden. Op een platte hoge rots waren er wel vijftig bij elkaar verzameld. Later lazen we dat dit een kolonie gieren waren.
Op een rotonde wordt Ar bijna geschept, gierende banden; de dame achter het stuur had hem totaal niet gezien. Terwijl Ar nog heel duidelijk zijn hand
uit stak Ze begon meteen op zijn Italiaans kwaad te worden en te gebaren en wilde daarna meteen optrekken , waarbij ze nu mij totaal niet gezien had. We schrokken ons naar!!
Rond een uur of half drie vinden we het genoeg geweest en zoeken een hotel in de buurt. We vinden een overnachting met ontbijt voor heel weinig en er
is zelfs een zwembadje! De keus is dus gauw gemaakt. Ik lees in de recensies dat het ontbijt erg pover is dus we besluiten eerst langs een supermarkt te gaan. We slaan wat brood kaas en rauwe ham
in brie wat yoghurt en wat drinken. Dit blijkt een slimme zet als we bij de bed en breakfast komen staat er al een ontbijt klaar voor de andere twee gasten en het is echt slecht.
Verpakte zachte, niets wegende broodjes die tot januari 2017 goed blijven. Een pot chocopasta en wat jam en dat is het.
Verder is het een erg mooie B&B met een prima kamer en een mooi zwembad. Er is in de ontbijtkamer een keuken. In de omgeving is helemaal niets. Het eerste restaurant is op tien kilometer. Ik vraag of ik een paar eieren zou mogen hebben, en ze verstaan werkelijk geen woord van ons, geen Engels geen Duits en het Italiaans is hier in zo een dialect dat we daar ook geen kant mee opkunnen. Ik heb me daar een moeite moeten doen om een ei uit te beelden, en wat ik ook deed ze begrepen niets. Uit de gids blijkt dat er hier sloveens wordt gesproken
Uiteindelijk pakte de man zijn telefoon en heeft het Nederlands Italiaanse woordenboek aangezet en ei bleek uovo te zijn..pfff we kregen heerlijke tomaten erbij . We hebben vanavond zelf wat klaargemaakt. Het smaakte op het balkonnetje erg goed! Vandaag was de minst mooie route maar met een zwembad en een heerlijke avond buiten maakt alles goed.
Verpakte zachte, niets wegende broodjes die tot januari 2017 goed blijven. Een pot chocopasta en wat jam en dat is het.
Verder is het een erg mooie B&B met een prima kamer en een mooi zwembad. Er is in de ontbijtkamer een keuken. In de omgeving is helemaal niets. Het eerste restaurant is op tien kilometer. Ik vraag of ik een paar eieren zou mogen hebben, en ze verstaan werkelijk geen woord van ons, geen Engels geen Duits en het Italiaans is hier in zo een dialect dat we daar ook geen kant mee opkunnen. Ik heb me daar een moeite moeten doen om een ei uit te beelden, en wat ik ook deed ze begrepen niets. Uit de gids blijkt dat er hier sloveens wordt gesproken
Uiteindelijk pakte de man zijn telefoon en heeft het Nederlands Italiaanse woordenboek aangezet en ei bleek uovo te zijn..pfff we kregen heerlijke tomaten erbij . We hebben vanavond zelf wat klaargemaakt. Het smaakte op het balkonnetje erg goed! Vandaag was de minst mooie route maar met een zwembad en een heerlijke avond buiten maakt alles goed.
Reacties
Reacties
13 sep. 2016, 21:51
ik heb weer drie dagen gelezen... erg leuk!
veel plezier.
groet,
Sander
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!