Gisteravond hebben we gezellig op het plein van het centrum van Enns gegeten.
We hebben geen geluk met de ligging van ons hotel en de kamer.
Achter het hotel, waar onze kamer aan ligt is een parkeerplein waar,tot 's nachts een uur of drie, een groep jongens heeft staan te lachen en erg luidruchtig te praten. Om drie uur scheurden ze met brommers en auto's eindelijk weg. Vanmorgen om half zeven kwamen de tuinmannen met zwaar elektrisch snoei en zaag apparatuur.
Dus het was een brak nachtje.
We vertrokken vanmorgen richting Steyr, er waren meteen al behoorlijke heuvels. Daarna kwam een stuk langs de Donau. Het is een hele fraaie route met mooie fietspaden langs het water met ook hele stukken grindpaden door het bos. We volgen een lange tijd de donauradweg ,heel erg mooi!! Het is erg warm weer en het waait best wel wat.
In Steyr, weer een gezellig en mooi oud plaatsje hebben we heerlijk koffie gedronken bij een konditorei. Wat maken ze hier toch prachtige kunstwerken van de taarten en de gebakjes.
We hebben gisteravond al wat gepuzzeld over het vervolg van de route. We gaan het redden in de dagen die we hebben maar het wordt pittig. Zeker als er dagen met echt klimwerk bijzitten zullen we of de route wat moeten inkorten , of misschien een stukje met de trein moeten doen. We hebben tot nu toe ongeveer 400 km gefietst en dat was best wel pittig met al het klimwerk wat we eigenlijk nog niet allemaal verwacht hadden. We hadden wel wat klimwerk verwacht natuurlijk maar niet zo vaak en zo lang. De gids beschrijft wel de opvallend zware klimmen maar de rest niet zo.

We besluiten om tot Admont te kijken hoe we er dan voor staan en dan evt bij Admont de trein naar Salzburg te nemen. Tijdens de koffie bij Steyr besluiten we de route niet in de grote "bocht" naar Salzburg te nemen maar deze wat rechter te gaan fietsen. Maar vanaf vanmorgen bij het hotel in Enns werkt de Mio niet goed. Hij blijft een foutmelding over het geheugen geven. We kunnen het apparaat terugzetten naar de fabrieksinstellingen of resetten maar de grote vraag is of we dan misschien niet alle tracks kwijt zijn.
Ik bel met de mio helpdesk in Nederland en vraag wat te doen. De meest rigoureuze wijze is resetten, maar dan ben je alles kwijt en met een laptop via het Mio dashboard alles weer terug te zetten....nou dat gaan we niet doen. We hebben ook geen laptop mee dus zul je ergens moeten gaan internetten enz. We halen al de reeds gebruikte tracks van het apparaat in de hoop meer ruimte te krijgen in het geheugen en volgen het advies van kijk onderweg af en toe of hij het weer doet op. Soms blijkt dat ding dus rare meldingen te geven waar niets van klopt als er geen goede satelliet ontvangst is.

We puzzelen dus op de kaart waar we heen moeten en nemen dus wel een gok met de zwaarte van de alternatieve route. Na 10 km langa de autoweg moeten we een andere weg inslaan. Het is een hele mooie route met prachtige uitzichten maar daar komen de heuveltjes die snel veranderen in heuvels en daarbij echt enorm lang zijn. Dan opeens doet de Mio het weer. Dat is meer dan welkom want dan wordt ook de hoogte en de lengte van de klimmen en afdalingen weergegeven . We hebben een paar klimmen van 8 to 10 kilometer lang en dan komt er als kers op de taart een heeele lange klim van 15% . Het is erg warm en de zon brand volop. Ik ben vandaag niet in supervorm. Ar fietst vandaag daarentegen vandaag veel makkelijker. Die had het gister weer zwaarder op sommige momenten. Ik probeer onderweg nog een lift te regelen van een boer met tractor of van een vrachtwagen maar helaas.
Gelukkig komt er dan een hele erge lange afdaling. We rijden een dorp door en daar zie ik een bord "BAHNHOF" we hoeven maar kort te overleggen.....we kopen kaartjes naar Salzburg. Het is inmiddels15.00 uuren we hebben relatief maar weinig kilometers gemaakt door de zware route, dus we moesten toch zeer waarschijnlijk al een stukje trein inlassen. Dat dit nu geregeld kon worden heeft een dubbel voordeel; we hebben meteen wat ruimer de tijd voor de route tot aan Porec waar we17 septmoeten zijn, en we hoeven nu niet bijvoorbeeld morgen nog een treinreis te regelen. Je bent namelijk ook niet 1 2 3 bij een station.

De trein komt al binnen een kwartier en we moeten in St Valentin overstappen.
Dit is een ruime trein waar de fietsen makkelijk kunnen staan en aan de kant zijn speciale riemen op de fietsen vast te zetten. Bij de overstap moeten we met een lift naar beneden en dan weer met een lift omhoog naar aan ander perron. Binnen 8 minuten.
Dat lukt op zich prima. De trein komt aanrijden en we nemen de deur waar een fiets op staat. Onze fietsen zijn met de bagage natuurlijk loodzwaar en wij verwachtten net als de vorige trein een fietsruimte aan te treffen. Niets is minder waar. We moeten ten eerste de fiets zo ongeveer verticaal de trein in sjouwen over een drie erge hoge traptreden. Eerst de fiets van Ar en dan is de ruimte al behoorlijk vol en dan moet mijn fiets nog. De conducteur die aan het andere eind van de trein staat blaast al op zijn fluit. Ik gebaar dat we bezig zijn met mijn fiets. Die moet ook helemaal verticaal over de traptreden en met duwen en sjouwen lukt dan maar op dat moment valt mijn mapje met mobiele telefoon en bankpas enz uit mijn stuurtas...en deze valt precies tussen de trein en het perron. Ar roept " Jo, laat!!" Maar in een impuls ga ikzo snel als ik kan eerst zitten en rol dan op mijn buik op het perron en kan maar net met mijn hand het mapje pakken die vlak naast de rails op het grind ligt !! Gris het gauw weg en stap dan als een malle de trein in....pas dan krijg ik de bibbers. Pffff de vlammen slaan me uit!
Ar staat ook zwetend in de veel te kleine ruimte met twee volgepakte fietsen. We moeten eerst even bijkomen van de schrik.

We halen van mijn fiets de tassen af zodat er nog een beetje iemand langs kan. Ar blijft bij de fietsen staan. Half zittend op een stang. De rit duurt een uur en een kwartier....
Niet echt comfortabel en erg warm!
Ik zit in de coupe er meteen naast. Af en toe ga ik weer even kijken en doe voor wat verse lucht af en toe de coupe deur open voor Ar. Er stappen heel wat mensen in en uit en die moeten zich allemaal langs Ar en de fietsen frummelen.
Hij wordt ook een aantal keer door dames aangesproken die dan iets vragen over de treinreis, waar ze moeten overstappen, hoe lang het duurt enz. Ik zie Ar alleen maar zijn schouders ophalen. Pff zegt Ar, al die vrouwen die altijd met me willen praten...
Onderweg in de trein boek ik alvast een hotel in Salzburg. In de buurt van het station.
Het blijkt een prima hotel wat aan twee kanten van de weg zit. Wij zitten in het bijgebouw. Ik begin met de gebruikelijke was en gelukkig hangt er in de badkamer een elektrische radiator! Dat betekend morgen lekkere schone droge spullen!
Dat is niet altijd het geval...( schoon wel hoor, maar droog..?)

We hebben eerst wat door de stad gefietst en wat een mooie stad is Salzburg. Omgeven door rotsen , burchten kastelen en mooie bruggen. Een plaatje! We eten op het plein waar het geboortehuis van Mozart aan gelegen is! Het is lekker warm weer dus we zitten buiten op het plein.
We zijn super blij dat we besloten hebben om hier met de trein naar toe te reizen.
We hebben nog heel wat fietswerk. voor de boeg. Het blijft voorlopig erg mooi en erg warm weer dus kunnen we smiddags eerder stoppen en wie weet kunnen we bijv. in Porec een extra dagje blijven. We hebben daar een hotel aan het water.